توضیحات
آزمون طراحی معماری نظام مهندسی مرداد 1400 در تاریخ 15 مرداد برگزار شد، این آزمون جهت اخذ پروانه طراحی معماران می باشد. سوال این آزمون هر سال با یک چالش طراحی روبروست و داوطلبی پیروز این آزمونهاست تا علاوه بر اشراف برنکات مقررات ملی ساختمان، در اصول طراحی نیز موفق باشد. سوالی که در آزمون سال 1400 طرح شد نیز با چالش طراحی و معماری واحدهای مسکونی همراه بود. تیم طراحی معمارشو نیز با بررسی تمامی نکات خواسته شده در طرح، سرانجام یک طرح برگزیده را که در آن تمامی خواسته های سوال برآورده شده در وب سایت قرار داده تا شما دوستان بتوانید با مقایسه طراحی خود با این پاسخ قبل از اعلام نتایج از طرف سازمان نظام مهندسی، پیش بینی کنید که در این آزمون حد نصاب نمره را خواهید آورد یا خیر.
برای محک زدن خود نیز شما می بایست تمامی نکاتی که از شما در آزمون طراحی معماری نظام مهندسی مرداد 1400 خواسته شده را به طور خلاصه یادداشت کنید. پس از طراحی پاسخ آزمون را بررسی کرده و تمامی نکات را یک به یک چک کنید. طراحی تمامی پلان ها، مخصوصا پلان پارکینگ و ستون گذاری ها بسیار مهم می باشد. برای راحتی کار ابتدا یک مقطع شماتیک با کد های ارتفاعی داده شده در این آزمون بکشید و با مراجعه به آن تمامی پلان های خود را شروع به طراحی کنید.
سوال آزمون طراحی معماری نظام مهندسی مرداد 1400
در نظر است ساختمانی با اسکلت فلزی شامل طبقات زیرزمین، همکف و یک طبقه روی همکف با ابعاد و محدوده مشخص شده در پلان موقعیت طراحی شود. زمین کاملاً مسطح است و دارای شیب طولی و عرضی نمی باشد. همچنین معبر شمالی نیز بدون شیب است.
مشخصات طرح مورد نظر:
پلان طبقه زیرزمین: علاوه بر پله و آسانسور و دسترسی خودرو از طریق شیبراهه، فضای مناسب برای توقف چهار خودرو، چهار انبار هر کدام به مساحت حداقل 3 مترمربع و پیش فضایی برای پله و آسانسور در نظر گرفته شود. از کف زمین در تمامی نقاط یکسان در نظر گرفته شود. لزومی برای پیش‌بینی فضای تاسیسات در زیر زمین می باشد.
پلان طبقه همکف: فضای ورودی در تراز ۵ سانتی متر بالاتر از 0.00 معبر و به مساحت حداقل ۱۰ متر مربع
فضای اشتغال: بدون ارباب رجوع و با دسترسی از معبر، دارای میان طبقه به مساحت حداقل ۱۴ متر مربع، به نحوی که میان طبقه جزو فضای اشتغال زیرین خود محسوب شود و مساحت آن به عنوان بخشی از مساحت آن فضا قابل محاسبه باشد. برای فضای اشتغال یک سرویس بهداشتی در نظر بگیرید. یک واحد مسکونی در تراز ۱۲۰+ سانتی متر نسبت به 0.00 معبر به مساحت حداقل ۱۲۰ متر مربع و دارای سه اتاق خواب
پلان طبقه یکم مسکونی: دو واحد: یک واحد دو خوابه به مساحت حداقل ۱۰۵ مترمربع و یک واحد ۳ خوابه به مساحت حداقل ۱۲۰ متر مربع
تذکر:
– رعایت مقررات ملی ساختمان و موارد ذکر شده در این برگه الزامی است.
– در هر برگه حداکثر محدوده طراحی مشخص شده است (نیاز به رعایت درز انقطاع در این محدوده مشخص شده نیست.)
– در تمامی واحدهای مسکونی یک اتاق خواب به عنوان خواب اصلی و یا سرویس بهداشتی مستقل طراحی شود. حداقل مساحت مفید این اتاق ۱۲ متر مربع و به نحوی که یکی از ابعاد این فضا حداقل ۲.۸۰ متر باشد.
– علاوه بر ابعاد آزاد و مساحت مشخص شده فضای لازم برای کمد دیواری به عمق حداقل ۶۰ سانتی متر مربع در تمامی اتاق های خواب در نظر گرفته شود.
– ضخامت دیوارهای محدوده زیرزمین ۳۵ سانتیمتر، ضخامت سقف زیرزمین تا پایین ترین مانع سقف ۵۰ سانتیمتر، ضخامت سقف بین طبقات و ضخامت کف میان طبقه ۳۰ سانتیمتر، ضخامت بام ۴۰ سانتیمتر و ارتفاع جان پناه ۱۱۰ سانتیمتر در نظر گرفته شود.
– تامین توقفگاه ها و دسترسی مناسب برای خودروها به زیرزمین، همینطور مشخص کردن نظام سازه ای نقش تعیین کننده در طراحی طبقات دارد. بدیهی است، در صورت عدم تامین دسترسی و فضای مناسب برای توقف خودروها در زیرزمین، پلان های طبقات همکف و یکم هم قابل قبول نخواهند بود و امتیازی برای آنها محسوب نمی شود. توجه به تراز های طبقات ارتفاع ساختمان الزامی و تعیین‌کننده است. رعایت حداکثر ارتفاع هر پله 5 سانتیمتر برای پلکان دسترسی به طبقات مسکونی الزامی است.
– بام به شکل بام تخت و با جان پناه طراحی شود.
– یک دستگاه آسانسور برای استفاده ساکنین و امکان دسترسی معلولین به ساختمان در نظر گرفته شود.
– راهنمایی با در نظر گرفتن اینکه ساختمان مسکونی و در دو طبقه روی زمین قرار دارد و با امکان نورگیری برای زیرزمین حداکثر ارتفاع مجاز ساختمان تا روی جانپناه ۹ متر می باشد.
نقشه های مورد نیاز برای آزمون طراحی معماری نظام مهندسی مرداد 1400
1- جزئیات(10 امتیاز)
2- پلان زیرزمین در مقیاس 1.100 با نمایش تراز کف، محورها و محل ستونها، اندازه‌گیری و محل توقف خودروها (10 امتیاز)
3- پلان طبقه همکف در مقیاس 1.100 با نمایش تراز کف، محورها، محل ستونها، اندازه گیری و مبلمان (12 امتیاز)
4- پلان طبقه یکم در مقیاس 1.100 با نمایش تراز کف، محورها، محل ستونها، اندازه گیری و مبلمان (11 امتیاز)
5- پلان بام در مقیاس 1.100 با نمایش شیب بندی، کروم ها آبروها و… (3 امتیاز)
6- مقطع با نمایش تراز سقف ها و اندازه گیری، در امتداد طول زمین و به نحوی که از فضای اشتغال عبور کند. (4 امتیاز)
برای تسهیل در طراحی در هر طبقه محدوده ترسیم و حداکثر سطح اشغال مشخص شده است.
محدوده طراحی آزمون طراحی معماری نظام مهندسی مرداد 1400
نکات آزمون طراحی معماری نظام مهندسی مرداد 1400
زمانی که در حال پاسخ گویی به جواب طراحی مرداد 1400 بودیم بی شک متوجه شدیم یکی از جذاب ترین سوالات طراحی تا به امروز همین سوال مرداد بوده است. آنقدر طراح سوال با هوش و ذکاوت و بازی با ابعاد و مساحت کار کرده است که برای قبولی در این آزمون بایستی تسلط بسیار کاملی روی سرعت عملکرد خود در کنار فهم دقیق حداقل های آزمون داشته باشید. خب حال برویم و به نکات مورد نظر بپردازیم:
در وهله اول وقتی با سوال روبرو می شویم شروع به خط کشیدن روی نکات اصلی و مهم آزمون می کنیم. اولین نکته نبود هیچ شیب طولی و عرضی در زمین است که باید طراحی را در زمینی با شیب صفر انجام دهیم. پس از آن استفاده از اسکلت فلزی است. اسکلت فلزی دارای حداقل ابعاد 20*20 می باشد، این ابعاد با توجه به افزایش دهانه بیش از 6 و 6.5 متر به 30*30 تغییر می کند. اگر ابعاد متفاوتی دارید می توانید از هر دو نوع سازه در این طرح استفاده نمایید.
– مسئله بعد طراحی زیرزمین می باشد. اولین مسئله وجود تعداد 4 پارکینگ است که نشان می دهد تمامی ابعاد و حداقل ها باید متناسب با آن طراحی شود. حداقل ارتفاع 2.40 با حداقل عرض رمپ 3.50 متر می باشد. ذکر نکته مهمی در صورت سوال بیان می کند که ارتفاع سقف تا پایین ترین مانع 50 سانتی متر می باشد. حتماً باید توجه کنید که کمتر گرفتن از این میزان غلط خواهد بود. شاید بعضی از دوستان ارتفاع سقف را در محل داکت و لوله های آب و فاضلاب 50 در نظر گرفته باشند اما باید کاملاً دقت نمود که اگر بقیه مسیرهای رفت و آمد ماشین و محل توقف را با ضخامت سقفی کمتر از 50 سانتی متر در نظر گرفته باشند حتماً حداقل میزان ارتفاع در آنجا 2.40 متر باشد. البته هماهنگی این دو مورد بسیار سخت بوده است و پیشنهاد می شود سقف را یک تکه 50 سانتی متر در نظر بگیرید. انباری باید به تعداد 4 عدد طراحی شود. شاید بتوان گفت به دلیل تعداد واحدها با 3 عدد یک انباری برای فضای اشتغال در نظر گرفته می شود که اگر چنین طرحی در نظر گرفته اید تمهیدات لازم در جهت دسترسی فضای اشتغال به آن فضا نیز مهم خواهد بود. در ادامه نیز روبروی پله و آسانسور نیاز به پیش فضا خواهد بود. دقت کنید حداقل میزان پیش فضا روبروی آسانسور 1.50*1.50 مترمربع با توجه به دسترسی معلول(حداقل ابعاد آسانسور 1.10*1.40 مترمربع با فضای مفید 1.60 *1.90 مترمربع دیوار به دیوار) در نظر گرفته می شود، یکی از ابعاد پیش فضا با توجه به نحوه طراحی و قرار گیری پله کنار آسانسور متفاوت می باشد. حداقل میزان این ابعاد باتوجه به حداقل عرض داخل به داخل پله به میزان 2.40 متر و با توجه به ابعاد دیوارهای اطراف 1.50*4.20 مترمربع می باشد. دقت کنید حداقل عرض پله در فضای داخل آن 2.40 متر و حداقل طول را به نسبت سرگیری طبقات پایین و مسیرهای حرکتی تأیین می کنیم. این میزان محدودیتی نخواهد داشت. به دلیل وجود استفاده از دو راه خروج لازم است غیر از راه ورود و خروج زیرزمین یک راه خروج به حیاط در نظر گرفته شود. اگر در زیرزمین از راه خروج استفاده نمایید دیگر نیازی به استفاده از آن در فضای طبقه همکف نیست. البته به دلیل جواب دادن مساحت کافی در طبقه همکف نیز می توان راه خروج با حداقل ابعاد 1.40 متر راهروی خروج به دلیل دسترسی معلول نیز در نظر گرفت.
– در طراحی فضای همکف نیاز به دیدن یک فضای اشتغال و فضای مسکونی است. فضای اشتغال فضايي محصور براي كسب و پيشه و استقرار شاغلان به تعداد كمتر از بيست نفر در تمام تصرف هاست، كه به وسيلة عناصر ساختماني از جمله ديوارها يا جداكننده هاي قابل جابجايي(پارتيشن)، سقف و كف از ساير فضاها جداشده و داراي نور و تهوية طبيعي يا مصنوعي و حفاظت لازم در برابر عوامل طبيعي باشد. سطح زيربنا، ابعاد و ارتفاع داخلي، نورگيري و تهويه در فضا هاي اشتغال با توجه به حداقل ها طراحی می شود. به طور مثال طراحی با حداکثر عمق نورگیری 7 متر در اینجا صحیح خواهد بود. حداقل اندازه هاي سطح كف و ابعاد اين فضاها بايدخارج از كمدهاي ديواري توكار، تاقچه ها و آستانة درها و پنجره ها اندازه گيري و كنترل شود . حداقل ابعاد برای میان طبقه میزان 14 مترمربع است. در تعریف سطح کف دقت به میزان حداکثر 3 برابری واجب می باشد. حدکثر مساحت میان طبقه نباید از 3 برابر فضای زیرین خود بیشتر باشد. این بدان معناست که نبایستی از 42 متر تجاوز کنیم. حال می توان با توجه به نکته های بیان شده اینگونه گفت که اگر فضایی برای سرویس بهداشتی در نظر گرفتید با توجه به نیازمندی سوال فضای اشتغال به 40 متر کاهش می یابد. این میزان به نظر قابل قبول خواهد بود. در نکات جلوتر متوجه می شویم که چرا مساحت کف فضای تجاری نباید از 42 متر تجاوز کند!!
– با در نظر گرفتن ورودی در ارتفاع 5 سانتی متر نیاز به طراحی رمپ برای ورودی با حداقل مقدار 63 سانتی متر می باشد. دقت در ابعاد ورودی به میزان 1.40 * 1.40 مترمربع بسیار حائز اهمیت است. پس از آن لابی به میزان حداقل فضای مفید 10 متر مربع را داریم. باید دقت نمود که این فضا خارج از فضای دسترسی به پله و آسانسوراست. بستگی به طراحی شما خواهد داشت که نحوه دسترسی به طبقه مسکونی با ارتفاع 1.20 متر چگونه است. امکان دارد به گونه ای طراحی کنید که فضای دسترسی را جدا از فضای پله و آسانسور اصلی در نظر بگیرید(مانند آزمون طراحی مهر 96). تعداد 7 پله و یک بالابر در فضای لابی باشد. اگر تأمین مساحت به میزان درست انجام شود می توان اینگونه نیز طراحی نمود. ترجیح بر این است که ارتباط لابی و طبقه مسکونی از پله و آسانسور اصلی باشد. پس از آن طراحی فضای اشتغال را داریم که با دقت در عمق نورگیری باید به این نکته توجه کنیم که این فضای بدون ارباب رجوع خواهد بود. زمانی که ذکر می شود ارباب رجوعی ندارد می توانیم ازمساحت 14 متر مربع در طبقات بالا نیز استفاده کنیم. البته نگاه طراح به نظر متفاوت می باشد. اگر ابعاد کلی زمین را حساب کنیم مقدار 289 مترمربع می باشد. مجموع پله و آسانسور 22 مترمربعی با 42 متر فضای اشتغال مقدار 65 مترمربع است. اگر این مقدار را از فضای 289 مترمربع کل زمین کم کنیم این میزان برابر 225 مترمربع می باشد. یعنی برابر با حداقل ابعاد برای دو واحد مسکونی در طبقه اول. حداقل مسکونی 105 و 120 مترمربعی. پس در وحله اول به نظر می رسد با توجه به ابعاد ساختمان نباید روی فضای اشتغال مساحتی ساخته شود.
– مسئله دوم در رابطه با عدم ساخت روی فضای اشتغال می توان این گونه بیان نمود. فضای اشتغال باید حداقل ارتفاع 2.40 متر از کف تا زیر سقف داشته باشد. اگر سقف میان طبقه را 30 سانتی متر و حداقل ارتفاع آن را 2.10 متر در نظر بگیریم مقدار ارتفاع تا به اینجا با توجه به ارتفاع کف در 5 سانتی متر 4.85 متر می شود. اگر حداقل میزان سقف را 40 سانتی متر در نظر بگیریم این مقدار 5.25 متر می باشد. حال وقتی به حداقل ارتفاع خواسته شده در سوال می پردازیم این میزان 9 متر می باشد. وقتی شما یک فضای مسکونی بالای میان طبقه طراحی می کنید با در نظر گرفتن حداقل ها به مقدار 2.60 متر و سقف 40 سانتی متر میزان 5.25 متر به مقدار 8.25 متر افزایش می یابد. حال نکته ظریف اینجاست که بایستی جان پناه را حداقل 1.10 متر در نظر بگیریم. با ارتفاع جان پناه مقدار 9.35 متر را خواهیم داشت که از خواسته معقول سوال افزایش می یابد. پس در صورتی می توانیم روی فضای اشتغال مساحتی در نظر بگیریم که ارتفاع فضای مسکونی روی فضای اشتغال به میزان 35 سانتی متر و به 2.35 کاهش یابد. ارتفاع حداقل فضاهاي بهداشتي در تصرفهاي اقامتي در 80 درصد از سطح الزامي 2.20 متر باشد و اگر سقف شيبدار بود، ارتفاع كوتاهترين قسمت آن نبايد از 2.05 متر كمتر باشد. این میزان ارتفاع حداقل های مورد نیاز فقط برای فضای راهرو و سرویس بهداشتی خواهد بود. البته این را فراموش نکنید که ارتفاع فضای مسکونی را باید به گونه ای در نظر بگیرید که برای رفتن به بالای فضای اشتغال دچار سرگیر شدن نباشید. از طرفی با بالارفتن ارتفاع فضای مسکونی به میزان 3.40 متر و سقف 40 سانتی متر باید تعداد پله های مسیر حرکت از طبقه اول به پشت بام 22 عدد می باشد که رعایت حداقل ها برای طراحی فضای پله الزامی خواهد بود. ما در این طراحی به گونه ای مساحت و دسترسی ها را در نظر گرفتیم که نیازی به در نظر گرفتن فضا روی اشتغال نبوده است. در واقع به نظر تیم معمارشو به هیچ وجه نبایستی روی این فضا مساحتی در نظر گرفت.
– در طراحی فضای همکف پس از دسترسی فضای اشتغال از معبر و حداقل ابعاد ورودی و میزان لابی دسترسی های درست به فضای پله و آسانسور به طبقه مسکونی در نظر گرفته می شود. البته بایستی دقت نمود حداکثر ارتفاع پله را 17.5 متر مورد نظر گرفته اند. این میزان بایستی به طور کامل رعایت شود. حداقل فضای مسکونی طبقه همکف 120 متر مربع می باشد. اگر دسترسی برای خروج به فضای حیاط با حداقل ابعاد 1.40 متر در نظر بگیرید میزان 120 مترمربع به راحتی تأمین خواهد شد. حال با توجه به در نظر گرفتن یک فضای خروجی در پارکینگ از مسیر خروج در فضای همکف صرف نظر شده است. ذکر این نکته ضروری است که در صورت عدم در نظر گرفتن این راه بایستی فضای مسکونی حتماً به حیاط راه داشته باشد از طریق بالکنی که دارای حداقل ابعاد 1.40*1.40 می باشد. در هر صورت تمامی راه های خروج را باید با توجه به این میزان طراحی نمود. در طراحی طبقه همکف دقت به این نکته بسیار حائز اهمیت می باشد که طراحی باید به گونه ای انجام شود که به هیچ وجه از نورگیر در فضا استفاده نشود. مساحت نورگیر از مساحت واحد کم خواهد شد. شاید در طبقه همکف این مسئله مشکل نداشته باشد ولی در طبقه اول به دلیل حداقل ها برای ابعاد واحدها نمیتوان نورگیری دیده شود. به طور کل در این طراحی نورگیر حذف خواهد شد.
– پس از طراحی همکف با توجه به تمامی نکات گفته شده نوبت به طراحی طبقه اول می رسد. در طبقه اول دو واحد 105 و 120 مترمربعی نیاز می باشد. با توجه به ابعاد حداقلی بیان شده در نکته 4 می توان با میزان زیادی دقت این میزان را تأمین کرد. دقت به عمق نورگیری در واحدها بسیار حائز اهمیت می باشد. اگر طراحی واحد مسکونی 120 مترمربع با طراحی طبقه اول به گونه ای باشد که روی هم فضاهای خشک و تر در نظر گرفته شود بسیار طرح مطلوبی به دست می دهد.
– در طراحی بام حداقل شیب را 2 درصد در نظر می گیریم. وجود دسترسی به بام فضای اشتغال الزامی خواهد بود. دقت به محل قرارگیری پله و پنجره طبقه اول نیز مسئله مهم دیگری است که رعایت حداقل ها در آن الزامی خواهد بود. هر 75- 100 مترمربع باید یک آبرو برای تخلیه آب باران در نظر گرفت.
در قسمت زیرین لینکی برای تهیه جواب آزمون طراحی معماری نظام مهندسی مرداد 1400 در نظر گرفته شده است. تیم معمارشو بی شک یکی از لذت بخش ترین طراحی های خود را این آزمون می داند امیدواریم مفید واقع شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.