توضیحات
تحولات مسکن در دوره پهلوی بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفت. گرایش به سوی برنامه ریزی در مورد شرایط بحران در بیشتر کشورهای در حال توسعه در دستور کار قرار گرفت. توزیع نابرابر امکانات و فرصت ها برای کلیه افراد جامعه اعم از شهری و روستایی، عدم توجه به نیاز فوری و ضروری افراد، ساخت و ترکیب ناموزون و نامتناسب اقتصادی، فقدان ارتباط و پیوند ارگانیک در برنامه ریزی و تخصیص اعتبار بین بخش های مختلف اقتصادی، ناتوانی در تمرکز صحیح منطقی منابع و توزیع نامتعادل در تسهیلات کشور، از عوامل عمده و اساسی بحران مسکن در سطح کشور محسوب می شد.
گام نخست در مورد بهبود و اصلاح وضع تدوین یک برنامه توسعه اقتصادی برای کشور بود. فکر ترمیم و توسعه اقتصادی و طرح برنامه های عمرانی در کشور قوت گرفت. برنامه اول هفت ساله عمرانی کشور (33-1327ش) در 26 بهمن ماه 1327 از سوی مجلس شورای ملی به تصویب مجلس رسید و سازمان برنامه و بودجه به منظور اجرای آن آغاز به کار کرد.
در این مقاله بر آنیم تا در عملکرد برنامه های توسعه پیوند میان مسکن با بخشهای اقتصادی و موقعیتی که مسکن در برنامه های گذشته داشته است را مورد بررسی قرار دهیم.
این مقاله شامل قسمت های زیر می باشد:
فصل 1. مروری بر تحولات مسکن در دوره پهلوی و تأثیر آن در زمینه نهاد برنامه ریزی در ایران
فصل 2. مسکن در برنامه عمرانی اول (1333-1327)
- ساخت خانه های ارزان قیمت
- تأسیس بانک ساختمانی
- قانون ثبت اراضی موات
فصل 3: مسکن در برنامه عمرانی دوم (1341-1334)
- ساخت خانه های ارزان قیمت
- آمارگیری عموم نفوس و مسکن سال 1335
فصل 4: مسکن در برنامه عمرانی سوم (1341-1346)
- ساخت خانه های ارزان قیمت برای طبقه کم درآمد
- قانون تملک آپارتمان ها
- تأسیس وزارت آبادی و مسکن
فصل 5: مسکن در برنامه عمرانی چهارم (1346-1351)
- اصلاحات ارضی
- خانه های سازمانی- خانه های ارزان قیمت
فصل 6: مسکن در برنامه عمرانی پنجم (1352-1356)
- افزایش شدید قیمت نفت
- احداث خانه های کارمندان و کارگران
- سیاست تأمین زمین
فصل 7: مسکن در برنامه عمرانی ششم
بیتا –
سلام ممنون از مقاله خوبتون کلی گشتم تا بالخره به مطلبی که میخواستم رسیدم